Nieprzeczytane posty

Re: Zabytki Krakowa

61
Cześć wszystkim. Ja chciałem zabrać was do tych miejsc o których mówi się znacznie mniej oraz do Kazimierza.

Stradom

Stradom, niegdyś przedmieście, w dawnych czasach zamieszkiwany był przez drobnych urzędników Wawelu. Jego dzisiejszy układ jest wynikiem boomu budowlanego XIX wieku. Najbardziej cenioną budowlą na tym terenie jest klasztor Obserwantów z kościołem św. Bernarda Sieneńskiego. Bernarda w Sienie. Budynek wzniesiony został w XV w. (w 1473 r. powstał tu pierwszy w Polsce druk - kalendarz z 1474 r.), a jego modna sylwetka jest wynikiem przebudowy w stylu barokowym w drugiej połowie XVII wieku. Bogate barokowe wnętrze było wielokrotnie remontowane, podobnie jak XVII-wieczny klasztor. Ciekawą relikwią jest barokowy obraz Taniec śmierci, przypominający o zasadzie, że wszystko przemija, a dobytek doczesny to nic innego jak próżność. Niemal naprzeciwko obserwantów wznosi się późnobarokowa fasada kościoła Zgromadzenia Misyjnego zbudowanego w latach 1719-28 (projekt K. Bazanka). Wnętrze imituje kościół Tre Re Magi w Rzymie, a fasada - kościół S. Andrea della Valle autorstwa G. Berniniego. Bazanka zaprojektowała otwarte wnętrze z nawą o zaokrąglonych narożach i prezbiterium pokrytym elipsoidalną kopułą ze studniami świetlnymi, oświetlonymi np. lustrami. Rozległe zabudowania klasztorne, założone w latach 1693-1723, przylegają do kościoła, do którego wejście - od ulicy Stradomskiej - prowadzi przez monumentalny portal.


Wolnica z ratuszem i szpitalami rycerskimi


U zbiegu Placu Wolnica i ulicy Krakowskiej stoi kazimierzowski ratusz, którego budowa rozpoczęła się w 1414 roku. Odrestaurowany w stylu renesansowym (pożary w XVI i XVII w.), przebudowany w XIX w. (cele edukacyjne), poddany został gruntownemu remontowi w latach 1962-66 w celu podkreślenia stylistycznej bryły, przekształcony później w muzeum. Obecnie jest siedzibą Muzeum Etnograficznego - Wśród najbardziej imponujących eksponatów znajdują się zrekonstruowane wnętrza chałup krakowskich, góralskich i dolnośląskich, kolekcja kolorowych strojów regionalnych, Jaj estrowych z całej Polski oraz liczne dzieła rzemiosła i sztuki ludowej można zobaczyć tradycyjne zajęcia mieszkańców wsi, zwyczaje, przedmioty codziennego użytku i dzieła sztuki ludowej. Perspektywę ulicy Krakowskiej kończy późnobarokowy kościół trynitarny (obecnie Rycerze Szpitalnicy), autorstwa F. Pladdiego. Wnętrze kościoła, założone w 1741 r., zdobi iluzjonistyczny obraz J. Piltza. Idąc w jego kierunku od Placu Wolnica mijamy gotycki dom z dwuspadowym dachem, tzw. dom Esterków (nr 46), gdzie na swego króla czekałby Kazimierz Wielki najsłynniejszy kochanek. Niestety, melodia wymazała inną pamiątkę po królewskiej konkubinie - Kopiec Esterki w tobołku, a właściwie wszystko, co pozostało z renesansowego ogrodu królewskiego (XVI w.).


Kościół Bożego Ciała


Na przybyszu Placu Wolnica stoi ufundowany w XIV w. przez Kazimierza Wielkiego kościół Bożego Ciała, niegdyś główny kościół parafialny w Kazimierzu. Jego sylwetka jest nie do pomylenia - ze względu na dużą gotycką wieżę, w XVII w. pokrytą wczesnobarokową kopułą. W 1405 r. król Władysław Jagiełło sprowadził do Krakowa kanoników regularnych laterańskich z Kłodzka i powierzył im opiekę nad Kościołem Bożego Ciała. W obrębie "gotyckich murów zachowały się drobne barokowe okucia, które znakomicie komponowały się z delikatnymi gotyckimi witrażami. Przy jednym z filarów nawy środkowej znajduje się późnobarokowa ambona w kształcie łodzi dryfującej na falach, podtrzymywana przez syreny i delfiny. W parawanie rodowym, oddzielającym nawę od prezbiterium, znajduje się XVIII-wieczna figura Jezusa Ukrzyżowanego, z figurami Matki Bożej, św. Ołtarz wysoki stanowi doskonały przykład XVII-wiecznej rzeźby w drewnie. W dolnej części przedstawia Narodzenie, w górnej - Zdjęcie Chrystusa z Krzyża. Na uwagę zasługują rozbudowane, manieryczne stalle prezbiterium. W skarbcu kryje się gotycka figura Matki Boskiej trzymającej Dzieciątko Jezus, przypisywana Łukaszowi Cranachowi, używana niegdyś do wykonywania egzorcyzmów.

Kazimierz i Synagogi.

W XV w. w północnej części Kazimierza z oddzielnym rynkiem, synagogami, A'eshira (czynną od 1509 r.) i drukarniami wydzielono dla ludności żydowskiej. W Kazimierzu znajduje się 7 synagog. Gotycko-renesansowa Synagoga Wysoka (ul. Józefa 38) została wzniesiona w latach 1556-63. Malowidła sali modlitewnej są martwym elementem renesansowego wyposażenia, które przetrwało. Przylegający do niej budynek (ul. Józefa 42) został wzniesiony w 1810 r. z przeznaczeniem na modlitwę Towarzystwa Studiów nad Torą. Wielu zwiedzających odwiedza Synagogę Izaaka (ul. Ja-kuba 25), założoną w 1638 r. przez Izaaka Jakubowicza. Synagoga Kupa (ul. Kupa 18) została założona w latach 40-tych XVI w. Synagoga Tempel (tzw. Synagoga Reformowana), została wybudowana w latach 1860-62 w stylu neorenesansowym. Wśród zabytków Kazimierza warto zwrócić uwagę na łuk: Szpital żydowski (ul. Skawiriska 8, 1861-66), fragmenty żydowskich murów miejskich, liczne szkoły (m.in. Hebrajska Szkoła Publiczna, ul. Brzozowa 5) i domy modlitwy. W XIX w. w południowej części dzielnicy powstał ogromny kompleks przemysłowy, m.in. gazownia miejska i zespół zajezdni tramwajowych (Muzeum Techniki Miejskiej, ul. św. Laurence'a).

Więcej o Kazimierzu przeczytacie w osobnej sekcji, przeznaczonej wyłącznej tej okolicy, link poniżej:

viewtopic.php?f=693&t=4941

Re: Zabytki Krakowa

62
Stara Synagoga i Muzeum

Współczesna ulica Szeroka była centrum Oppidum Iudaeorum. Można tu zwiedzić m.in. Starą Synagogę (ul. Szeroka 2), wzniesioną w XV w. jako gotycka budowla ze sklepieniami wspartymi na okrągłym smukłym filarze. W 1557-70, synagoga była przebudowana po pożarze, a prosty budynek zwieńczony został poddaszem. W drugiej połowie XVI w. i pierwszej połowie XVII w. dobudowano dwie sale modlitewne dla kobiet i biuro. Nieco później, w czasie okupacji, zrabowano wspaniałe, wielowiekowe zbiory, a budynek został zniszczony przez hitlerowców. Odbudowany w latach 1955-r -59, służy jako Muzeum Judaizmu. Zgromadzono tu liczne zabytki kultury żydowskiej.

Cmentarz Remu

Przy ulicy Szerokiej 40 rozciąga się Cmentarz Remu, jeden z najważniejszych zabytków judaistycznych w Polsce, miejsce pielgrzymek Żydów z całego świata. Stary kirkut (założony w 1533 r.) był głównym cmentarzem Kazimierza do końca XVIII w. (stąd kilka warstw pochówków. Podczas II wojny światowej został zdewastowany przez hitlerowców, którzy zabierali materiały, kazali brukować ulice. Po wojnie uporządkowanie cmentarza doprowadziło do odkrycia starych nagrobków. Obecnie tworzą one wyjątkowo malowniczą i nostalgiczną lekcję hebrajskich płaskorzeźb i napisów. Grób rabina Isserlesa został umieszczony na kamiennej platformie otoczonej żelazną balustradą. Na polecenie władz austriackich cmentarz Remu został zastąpiony nowym cmentarzem u wylotu ulicy Miodowej (za torami kolejowymi). W związku z tym w 1800 r. kahał wykupił część folwarku Augustimanów. Wśród drzew zachowało się tam kilka tysięcy nagrobków. Niestety, wiele nagrobków ozdobionych motywami zostało wykorzystanych przez hitlerowców jako materiał budowlany.

Kościół św. Katarzyny

To, co najlepiej świadczy o potędze Kazimierza w przeszłości, to monumentalny klasztor ojców augustianów. W kompleksie dominuje kościół św. Katarzyny Aleksandryjskiej i św. Małgorzaty, założony przez Kazimierza Wielkiego. Augustianie zostali sprowadzeni na Kazimierz w 1343 roku. Budowę kościoła rozpoczęto przed 1363 r., a w 1378 r. konsekrowano pięcioprzęsłowe prezbiterium. Ze względu na swoje rozmiary (w rzeczywistości miał być dłuższy o 12,5 m), budowa trwała bardzo długo i właściwie nigdy nie została ukończona. Fasada zachodnia nigdy nie została ukończona; wieże nie zostały wzniesione zgodnie z planem. Wczesnobarokowy ołtarz wysoki z 1634 r. robi duże wrażenie. Interesującym elementem architektury jest zadaszona galeria z 1728 r. rzucona na ulicę Skaleczną. Los nie był łaskawy dla zespołu Augustynów. W 1443 r. trzęsienie ziemi spowodowało zawalenie się sklepienia głównego korpusu kościoła, w 1556 r. Następnie kościół dotknął pożar a podczas najazdu Szwedów kościół zamieniono w stajnię. Kolejne trzęsienie ziemi w 1787 r. spowodowało tak poważne pęknięcie sklepień, że kościół musiał zostać zamknięty, a w 1827 r. Senat Wolnego Miasta Krakowa omówił nawet jego rozbiórkę. W 1864 r. rozpoczęto jednak prace remontowe, które uratowały wielkie dzieło architektury.

Wały wiślane i okolica

Chociaż Wzgórze Wawelskie, Klasztor i Tyniec są otoczone przez Wisłę, królową polskich rzek, oddzielającą Kraków i Kazimierz od Podgórza, przez większą część swojej historii miasto zwracało się do niego tyłem. Spławna Wisła była jednym ze źródeł dobrobytu, a mimo to stanowiła stałe zagrożenie dla miasta. W dniu 12 lipca 1903 roku miała miejsce ostatnia katastrofalna powódź. Aby nie dopuścić do zalania miasta, w latach 1905-13 wzniesiono kamienne mury obronne. W wigilię Nocy Świętojańskiej organizowane są tam tzw. wianki jako kontynuacja tradycji przedchrześcijańskiej. U podnóża Wzgórza Wawelskiego można również zobaczyć Smoczą Jamę: jurrajski wąski pasaż na zachodnim zboczu wzgórza uwieczniony w legendzie o Smoku Wawelskim. Mityczny potwór został "uhonorowany" posągiem przy wyjściu (B. Chromy, 1972). Na drugim brzegu Wisły znajduje się Centrum Sztuki Japońskiej, wystawiające dzieła sztuki orientalnej z kolekcji Feliksa "Manggha" Jasieńskiego. Powstało ono dzięki Andrzejowi Wajdzie.


Błonie i Kopiec Kościuszki

Błonie Krakowskie, o długości 1,5 km, łąka o szerokości 0,5 km (niezmieniona od średniowiecza) jest miejscem, bez którego nie można sobie wyobrazić Krakowa. Z tego miejsca rozciąga się imponujący widok na Las Wolski i naprzeciwko wieże kościoła na Starym Mieście. Granice Błoń zostały wytyczone przez Kazimierza Wielkiego w 1358 roku, jednak w XVI i XVII wieku, w okresie pokoju. Na przestrzeni wieków wypasano tu krowy, organizowano ćwiczenia wojskowe i pantomimy. Na skraju Błoń można znaleźć m.in. Muzeum Narodowe i stadion piłkarski.


Nowa Huta


Nowa Huta stanowi przykład jednolitego zespołu urbanistycznego zaprojektowanego i wybudowanego w stylu socrealizmu, pod względem układu, nawiązującego zarówno do miasta-ogrodu, jak i miasta-twierdzy. Projektanci zaplanowali sto tysięcy osiedli, z których promieniował Plac Centralny i promieniujące od niego ulice. Centrum Nowej Huty zostało ozdobione pseudo renesansowymi łukami, pilastrami i attykami. Osiedla na obrzeżach miasta zostały zabudowane raczej małymi, wolno stojącymi dwuspadowymi blokami stojącymi w zieleni. Budowę Huty im. W. Lenina rozpoczęto w kwietniu 1950 r.; 22 lipca 1954 r. odbyło się pierwsze stukanie surówką.

Muzeum Narodowe

Muzeum Narodowe w Krakowie zostało założone przez Radę Miejską w 1879 roku. Rada przeznaczyła połowę kondygnacji w Sukiennicach na przyszłą I kolekcję i zobowiązała się do utrzymania muzeum "na koszt okręgu i całego narodu". W 1921 r. podjęto decyzję o budowie dla muzeum modemu I siedziby. W 1934 roku położono kamień węgielny, ale budowa została zrealizowana dopiero w czasach współczesnych. Zbiory liczą kilkaset tysięcy sztuk, dzieł o szczególnym znaczeniu dla kultury narodowej : Madonna z Kruiloava, (słynna gotycka figura Matki Boskiej trzymającej Dzieciątko Jezus, anonimowa, pierwsza ćwierć wieku XV, prawdopodobnie i krakowska pracownia, należy do serii stylowych tzw. pięknych lub puchar włodawski (dzieło złotników dolnoniemieckich, X w., inspirowane modelami bliskowschodnimi). Muzeum posiada najcenniejszą kolekcję małopolskiej sztuki późnogotyckiej. Obrazy artystów europejskich pochodzą z XVI w. (m.in. H Diirer, M. Lancz z Kirzingen), związane z dworem Zygmunta Starego). Dość interesująca jest grupa polskich portretów szlacheckich, portretów trumiennych i epitafijnych; najbogatszy zbiór miniatur portretowych (od XVI w. do współczesności), rysunków i akwareli.

Po więcej informacji odsyłam do bardzo ciekawego przewodnika po Krakowie, link poniżej:

Kraków- przewodnik, najważniejsze atrakcje, porady.

oraz do przewodnika o tym jak zwiedzać Kraków np: w pojedynkę, lik poniżej:

viewtopic.php?f=114&t=5378

Wróć do „Kraków”

Kto jest online

Użytkownicy przeglądający to forum: Obecnie na forum nie ma żadnego zarejestrowanego użytkownika i 5 gości